Życie zakonne - czy warto wstąpić do klasztoru?

Autor postu alekx24, 17-03-23, Klasztory

Decyzja o wstąpieniu do klasztoru jest bardzo osobista i zależy od indywidualnego powołania oraz potrzeb duchowych każdej osoby. Warto jednak wiedzieć, że życie zakonne może przynieść wiele korzyści, zarówno duchowych, jak i społecznych. Poniżej przedstawiam kilka aspektów, które warto wziąć pod uwagę, zastanawiając się nad wstąpieniem do klasztoru:

• Duchowe bogactwo - życie zakonne opiera się na modlitwie, kontemplacji i dążeniu do świętości. W klasztorze można pogłębiać swoją relację z Bogiem, poznawać Pismo Święte i rozwijać życie duchowe w społeczności zakonnej.
• Wspólnota - w klasztorze żyje się w ścisłej wspólnocie z innymi osobami, co daje możliwość wzajemnego wsparcia, wzrostu duchowego i dzielenia się swoimi doświadczeniami. Wspólnota zakonna może stać się prawdziwą rodziną duchową.
• Posługa - życie zakonne to także służba innym, zarówno wewnątrz klasztoru, jak i na zewnątrz. Zakonnicy mogą angażować się w różne formy pracy duszpasterskiej, edukacyjnej, charytatywnej czy misyjnej, dzieląc się swoimi talentami i pomagając innym.
• Dyscyplina i rytm życia - życie w klasztorze opiera się na pewnych regułach i rytmie dnia, który obejmuje modlitwę, pracę, naukę i czas wolny. Ta dyscyplina może pomóc w rozwijaniu samodyscypliny, cierpliwości i pokory.
• Ubóstwo, czystość i posłuszeństwo - zakonnicy składają śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, które pomagają im żyć w duchu ewangelicznej prostoty, wolności i oddania się Bogu.

Ostatecznie, decyzja o wstąpieniu do klasztoru powinna być dokładnie przemyślana i poparta modlitwą oraz rozmowami z osobami duchownymi, które mogą pomóc w rozeznaniu powołania. Każdy, kto rozważa taką decyzję, powinien wziąć pod uwagę swoje pragnienia, talenty, ograniczenia i możliwości, aby odpowiedzieć na wezwanie do życia zakonnego, które może prowadzić do głębokiej duchowej przemiany i szczęścia.

Co trzeba zrobić, żeby zostać zakonnicą?

Zostanie zakonnicą to odpowiedź na powołanie do życia zakonnego. Proces wstąpienia do zgromadzenia zakonnego jest długotrwały i wymaga spełnienia kilku etapów oraz kryteriów. Oto podstawowe kroki, które trzeba podjąć, aby zostać zakonnicą:

1. Rozważenie powołania - na początek warto spędzić czas na modlitwie i refleksji, aby lepiej zrozumieć swoje powołanie i pragnienia. Można również porozmawiać z kapłanem, doradcą duchowym lub innymi zakonnicami, aby uzyskać wsparcie i porady.
2. Zapoznanie się z różnymi zgromadzeniami - istnieje wiele zgromadzeń zakonnych, różniących się charyzmatem, duchowością i formą posługi. Przed podjęciem decyzji warto poznać różne zakony i ich działalność, aby zdecydować, które z nich najlepiej odpowiada własnym pragnieniom i zdolnościom.
3. Kontakt z wybranym zgromadzeniem - po wybraniu zgromadzenia, które wydaje się być odpowiednie, warto nawiązać kontakt z przełożoną domu zakonnego lub inną odpowiedzialną siostrą. Można wówczas uzyskać informacje na temat życia w zgromadzeniu, warunków wstąpienia oraz procesu formacji.
4. Okres próby - zgromadzenia zakonne zazwyczaj proponują okres próby, nazywany również aspiranturą lub postulatem. Jest to czas spędzony w klasztorze, który pozwala kandydatkom na życie zakonne poznać bliżej życie wspólnoty, modlitwę i pracę. Okres próby trwa zazwyczaj od kilku miesięcy do roku.
5. Nowicjat - jeśli po okresie próby kandydatka nadal pragnie wstąpić do zgromadzenia, zaczyna nowicjat. To etap głębszej formacji, który trwa zwykle dwa lata. W tym czasie kandydatka uczy się duchowości zgromadzenia, reguły życia zakonnego, modlitwy oraz różnych aspektów posługi.
6. Złożenie pierwszych ślubów - po zakończeniu nowicjatu, kandydatka może złożyć pierwsze śluby zakonne (ubóstwa, czystości i posłuszeństwa), które są czasowo związane z życiem w zgromadzeniu. Okres ten trwa zwykle od 3 do 6 lat.
7. Złożenie ślubów wieczystych - po okresie pierwszych ślubów, zakonnica może złożyć śluby wieczyste, które oznaczają stałe związanie się ze zgromadzeniem i całkowite oddanie się Bogu. Złożenie ślubów wieczystych jest wyrazem dojrzałości duchowej i życiowej zakonnicy, która pragnie spełniać swoje powołanie w konkretnym zgromadzeniu.
8. Dalsza formacja i posługa - życie zakonne nie kończy się na złożeniu ślubów wieczystych. Zakonnica kontynuuje swoją duchową i intelektualną formację oraz angażuje się w różne formy posługi zgodnie z charyzmatem zgromadzenia. Może to obejmować pracę w edukacji, służbę zdrowia, działalność charytatywną, pomoc ubogim czy misje.

Warto pamiętać, że proces wstąpienia do zgromadzenia zakonnego różni się w zależności od konkretnego zgromadzenia i indywidualnej drogi duchowej każdej kandydatki. Kluczowe jest jednak otwartość na działanie Bożej łaski, gotowość do rozwoju duchowego i posługi oraz dążenie do świętości w życiu zakonnym.

W przypadku wątpliwości czy trudności w rozeznaniu powołania, warto zwrócić się o pomoc do osób duchownych, kapłanów czy sióstr zakonnych, którzy mogą pomóc w procesie rozeznania i podejmowania decyzji dotyczących życia zakonnego.